Nagle spoza teatru dobywa się cicha, choć rozłożona na wiele głosów pieśń. Chwilę później wyłania się spora grupa ludzi. Pieśń bez słów nabiera mocy. Transparenty. Afisze. Pochodnie rozświetlają ciemny zaułek. „Liberté d’expression! Liberté d’expression! Liberté...!” [Wolność słowa! Wolność słowa! Wolność...!] Polacy, Anglicy, Hiszpanie. Nie tylko. Dołączamy do nich. Coraz więcej osób śpiewa. Skandujemy. Zaczyna mi się wydawać, że ludzi wokół jest coraz więcej. Może złudzenie. Nikt nie stara się odczytywać wielojęzycznych haseł na transparentach. Tak, jak gdyby wszyscy wiedzieli, co na nich powinno być. Niektórzy idą spokojni, obojętni. Ci wiedzą, że to tylko atrapa...

We wszystkich niemal oknach pojawiają się ciemne sylwetki. Mam wrażenie, że słyszę okrzyki, jakieś brawa... Ale nie, nie, chyba nie. [...]

Zabawa tylko? No — niby zabawa. Idziemy dalej. Wzrasta napięcie, emocja. „Liberté d’expression. Liberté!” Śpiew przyjmuje niespodziewaną siłę, zlewa się w jeden, wszechogarniający zew...

Ktoś przebiega wzdłuż kolumny, powtarzając dziwnie nienaturalnym głosem: „Spróbujmy po polsku, teraz po polsku, przecież możemy, próbujmy...”. Słowo  w o l n o ś ć  zamiera jednak po pierwszej próbie. „Liberté! Liberté!”

Wrocław, 1 października

Wałęsa w telewizji ogłasza powstanie „niezależnych samorządnych związków zawodowych”. Oglądamy to z kolegami z zaprzyjaźnionego teatru alternatywnego w warszawskim mieszkaniu Stefana Brzozy, niezależnego pieśniarza. Gdy padają te zasadnicze słowa Wałęsy, wydajemy z siebie nieokrzesany ryk, ktoś rzuca się po przechowywaną w jakimś kącie polską flagę, wypadamy wszyscy na balkon (na wysokim piętrze) i na cały głos śpiewamy w transie coś, chyba hymn i jeszcze coś... Machamy flagą, w najwyższym stanie euforii.

Warszawa, 31 sierpnia

13 sierpnia 2010 o godz. 18.00 w Domu Spotkań z Historią w Warszawie odbyło się spotkanie promujące album Droga do „Solidarności”. Lata 1975–80 i wystawę Cztery pory Gierka. Polska 1970–1980 w zdjęciach z Agencji FORUM.

Gośćmi spotkania byli: o. Maciej Zięba (Europejskie Centrum Solidarności), prof. Andrzej Friszke (Instytut Studiów Politycznych PAN), red. Zbigniew Gluza (Ośrodek KARTA). Dyskusja pod hasłem: Odpowiedź na „drugą Polskę”. W rocznicę wybuchu strajku w Stoczni Gdańskiej.

Patronat medialny nad albumem objęły: PAP SA, Polskie Radio SA, Wirtualna Polska, TVP Historia, histmag.org, Polski Portal Kultury O.PL, granice.pl.

Obszerne fragmenty albumu prezentuje Portal XXwiek.pl.

4 stycznia 2012 mija 30. rocznica rozpoczęcia działalności przez środowisko tworzące Ośrodek KARTA.

4 stycznia 1982 ukazał się pierwszy numer „Karty” – podziemnej gazetki będącej reakcją na wprowadzenie stanu wojennego. Po ukazaniu się, do sierpnia 1982, 19 numerów, „Karta” stała się niezależnym „książkowym” almanachem (7 numerów – do roku 1990), rezygnując z politycznej doraźności na rzecz pisma o człowieku. W 1987 roku redakcja zainaugurowała ogólnopolskie Archiwum Wschodnie. Po zmianie ustroju zalegalizowane zostały i dokumentacyjny ruch społeczny, i pismo – powstał Ośrodek KARTA.

Trzecia odsłona „Karty”, od 1991 roku – to obecny kwartalnik poświęcony historii Polski i Europy Środkowo-Wschodniej w XX wieku, pismo o tożsamości.

Wydany właśnie reprint „Karty” nr 1 – to od wielu lat niedostępny w sprzedaży, pożądany – wręcz rarytas antykwaryczny! Numerem tym, datowanym na styczeń 1991, „Karta” debiutowała na legalnym rynku – po dziewięciu latach funkcjonowania w obiegu podziemnym. Wraz z tym debiutem dookreślona została jej formuła – jako „pisma o tożsamości”; najpierw krótko miesięcznika, a następnie kwartalnika – poświęconego historii Polski i Europy Środkowo-Wschodniej w XX wieku.

W pierwszym numerze – wśród czterech głównych bloków tematycznych – Rewolucja Atamana – pasjonujący, wręcz „bondowski” zapis wspomnień młodziutkiego Polaka, który współprzewodził rewolucji lutowej w Moskwie (1917), będąc wówczas oficerem w wojsku rosyjskim.

Okazją do wznowienia pierwszej „naziemnej” „Karty” jest 30-lecie skupionego wokół niej środowiska, które zainicjowało swą działalność 4 stycznia 1982 drukiem podziemnej, jednokartkowej gazetki powstałej w proteście przeciw wprowadzeniu stanu wojennego i noszącej tytuł „Karta” (w tytule nawiązanie do formy-kartki, ale także Karty 77 i Karty Praw Człowieka...).

Podczas obchodów 30. rocznicy, 18 lutego 2012, w Domu Spotkań z Historią w Warszawie zaprezentowana zostanie książka założyciela i redaktora naczelnego „Karty” Zbigniewa Gluzy Odkrycie KARTY: niezależna strategia pamięci, przedstawiająca historię 30 lat KARTY, w tym działań kreujących strategię pamięci zbiorowej.